Παρακολουθώ στο ΡΙΚ 1 τον Πέτρο και τον Λύκο. Στο ρόλο του Πέτρου ο Πινόκιο της κυπριακής πραγματικότητας , διάφανος όταν συμφέρει και εχέμυθος όταν η αλήθεια ενοχλεί αυτόν και τους γνωστούς του. Στον ρόλο του Λύκου η Μηλίτσα. Σεμινάριο μανιερισμού για το πώς κάποιος ψεύδεται . Τον σιχαίνομαι τον τύπο. Ντροπή μας που άνθρωποι αυτού του επιπέδου κρατούν τέτοιες θέσεις. Απότοκα των μέσατζιδων και των γλειφτών του παρελθόντος. Επιβεβαιώνουν την σήψη στην σύνθεση της Κυπριακής κοινωνίας στο ανώτατο της επίπεδο.
Το είπε και ο Σωκράτης στην Πολιτεία του Πλάτωνα. Δίκαιο (όπως ορίζεται σε τέτοιου είδους δημοκρατίες όπως και την δική μας) είναι το συμφέρον του δυνατού.
Λαζόπουλο που ήθελε ο ανθρωπάκος.
Γρανάζι της «κρατικής καταστολής» σε μυθιστόρημα του Κάφκα μοιάζει το άτομο.
Θυμήθηκα και τον τέως που η αρρώστια του με τον καρκίνο τον έκαναν να γίνει μισάνθρωπος. Ανθρωπάκια που η θεσούλα τους κάνει να νομίζουν ότι την αξίζουν, ξεχνώντας πόσες φορές έσκυψαν το κεφάλι και ξέχασαν την όποια ηθική μπορεί να είχαν.
Μικρή χώρα, μικρά ανθρωπάκια. Φοβισμένα να γαυγίζουν σαν πεκινουά στην αυλή τους νομίζοντας ότι έγιναν λιοντάρια.
Η γέροι στο νησί μου δεν είναι σοφοί , είναι διαπλεκόμενοι. Όσο πιο ηλικιωμένος τόσο πιο χωμένος στη κουμπαροκρατία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου